BEŞİKTAŞK-fb

evet dün akşam benim için çok özel bir akşamdı.Beşiktaş-fb maçı vardı.Salı akşamından itibaren beni bir heyecan sarmıştı ve maç günü geldi çattı.Zaman geçmek bilmiyordu saate bakıyorum 5 bana göre yarım saat sonra bir daha bakıyorum ama saat daha 5 15.Neyse zaman bir şekilde geçti ve maça 1 saat kala arkadaşlarımla maçı seyretmek için bilkent e doğru yola çıktım.Km ler geçtikçe kalbimin artışı da artıyordu Beşiktaşımı izleyecektim.Sonunda esperanza denen bir yere geldim.Artık dakikalar kalmıştı.Tv ye bakınca güzelim stadımızı gördüm ve bir kez daha gururlandım taraftar stadın tamamını doldurmuş ve onlar da benim gibi heyecanla bekliyorlardı.Ve maç 3 lü ile başladı.Aman allahım o ne sesti öyle,o ne gürültüydü.Nasıl bir sevgiydi ki bu,insanları bu kadar bağırtıyordu.Tüylerim diken diken oldu bende bağırdım.Dakikalar geçtikçe Beşiktaşımız ataklarını arttırdı.Bu sırada taraftarımızda temposunu arttırdı.Nobre bir iki pozisyon yakaladı ve ilk yarı böyle bitti.Buarada unutmadan "o" na hiçbir şekilde küfür yoktu sadece ayağına top geldiğinde ıslık ve yuhlamalar.İlk yarı bitiminde içimi küçük bir korku sardı belki gecenin karanlığındandı ama yine de bu maçı alacağımızı biliyordum.Nerden mi?60. dakikada ki kartal gol gol gol tezahüratından.O bizim haykırışımızdı,isyanımızdı.35 bin kartalın yüreğinden gelen sevginin dışa vuruşuydu.Bu sevgi karşısında da sahadaki 11 kartalın birşeyler yapacağını biliyordum ve sonunda geldi 82. dakika da delgado nun asistiyle bobo çok güzel bir gol attı.İnönü stadı yıkılıyordu.Ben ise kendimden geçmiş ses tellerim kopana kadar gol diye bağırdım.Amca değil bobo atmıştı.Ve düdük çaldı maç bitti.Günüm güzel başlamış güzel bitmişti.Herşey aydınlık geldi o düdükten sonra.Beşiktaş sevgisi ve galibiyeti kalbimde bir güneş gibi açmış sanki heryeri aydınlatıyordu.Eve sonsuz bir mutlulukla gittim.DAHA GÜZEL YÜRÜDÜM DAHA MUTLU YATAĞIMI AÇTIM DAHA RAHAT UYUDUM ÇÜNKÜ BEŞİKTAŞIM KAZANMIŞTI.BEŞİKTAŞ SEVGİM ARTMIŞTI.